Bir infografik vardı , buna göre işte biz binlerce gezegen içerisinde 1 tanesinde yaşıyoruz. Bu binlerce gezegen sadece 1 tane galaksiye ait işte bu galaksi binlerce galaksiden oluşuyor cinsinden insanın ne kadar küçük olduğunu gösteren bir bilgi içeriyordu.
Bu konudan bahsedecek değilim. Çünkü boyut olarak zaten küçüğüz bunu bilmeyen yok. Ama asıl önemli olan eğer etkiyse , gün geçtikçe insanın hayata olan etkisi de azalıyor. Örneğin kendimi en iyi bilen birisi olarak kendimden örnek vermek gerekirse; Her gün aynı şeyleri yapıyorum ne biliyim kod yazıyorum , oturuyorum yemek yiyorum vs. gerçekten etkimin ne kadar az olduğunu gördüm. Yani ben olmasam başka birisi rahatlıkla yerimi doldurabilir ve bu işleri yapabilir. Peki eskiden de böylemiydi. Hani yaşlılar hep eskileri över öyle bişey yapmayacağım. Ama düşünki 100 kişinin yaşadığı yerde sizin bağışladığınız bir bardağın bile ortak kullanıma sağlayacağı faydayı düşünün. Günümüz de bu böyle olmuyor. İstanbul'da herşey o kadar hızlı tüketiliyor. Hayat o kadar hızlı geçiyor ki. Herkesin içerinde bir yalnızlık hissi, bir ümitsizlik almış yürümüş. Eskiye göre daha refah içerisinde yaşıyoruz. Ama rahat değiliz. Üzerimizde baskı var, o işi bizim yapmamız lazım. Kimseye bunu yükleyemeyiz. İşten atılmamalıyız, yemek yerken sağ elimizde bıçak sol elimizde çatal olmalı ve başkalarının güzel dediği normlara bir fiil uymalıyız. Ne bileyim telefon alacaksak hedefimiz hep iphone olmalı, bir kız seveceksek incecik filinta gibi olmalı, denize gitmeliyiz, facebook hesabımız olmalı ve her zaman fotoğraf eklemeliyiz. Öyle ki kötü anlarımızı göstermemeliyiz. Bunları düşündükten sonra arada bir kendinizi kötü hissettiğinizde birşeyler yazarsanız bilin ki aslında bunu takan pek yok. Gördünüz mü artık arkadaşlıklar yerini öyle önümüzden geçen yazılara bıraktı. Ben aslında pek arkadaşlığın olduğu yerde büyümedim diyebilirim. Yani öyle can yoldaşım falan olayı olmadı, kakara kikiri iyi fena değildik. Bu belki benim soğukluğumdan kaynaklanıyor bilemiyorum. Ama gün geçtikçe bu azalacak.

İşimi çok seviyorum ama insanları benim yanıma çekmekten , sosyalliğini yitirmelerinden başka bişey yapamıyorum. İnternet yerine daha az insanın kullanacağı ve sadece bilimsel ve teknolojik olaylar için kullanılabilecek bir ağ olsa daha iyi olurdu. Böylece işçiler daha iyi çalışma ortamlarında bulunabilir ve geri kalan zamanlarını bilgisayar başında geçireceklerine dışarıda veya akraba ziyaretlerinde geçirebilirlerdi. Belki benim etrafımdaki kişiler benim gibi bilgisayarla uğraştığından dolayı böyle düşünüyorum. Ama kimse bilgisayar hayatımızda büyük bir yer kaplamıyor diyemez.