Yukarıda yazdığım bir emir değildir. Anlatmak istediğimizi iki kelimeyle anlatamadığımızdan bu kadar uzun cümlelere ihtiyaç var sanırım. Geçenlerde diye başlayan cümleleri de sevdiğimiz gibi emir cümlelerini de severiz aslında genel olarak. Bak bakalım ne diyecek diye okudunuz demi yukardan aşağı . Diyeceğim o ki görmezden gelme işini ne kadar iyi yaparsanız o kadar mutlu olabilirsiniz bu dünyada. Bakın nasıl da ahkam kesiyorum "mutlu olabilirsinizmiş" halbuki pek anladığım bir konu değildir. Sadece bazen ahkam kesmek istiyorum onu da en rahat burada yapıyorum da o yüzden öyle dedim. Ayrıca konuya hala daha gelebilmiş değilim.
Bende sizden biriydim mutlu olmadan önce (çok sevdim ben bu işi). Mutsuzdum buna eminim ama şimdi mutlumusun diye sorsanız cevap veremem. Neyse konudan ayrılmayalım , evet mutsuzdum.Otobüste insanların yüzlerine bakardım. Genelde onlarında mutsuz olduğunu görürdüm. Dışarı bakarlardı , ellerindeki kitaplara bakarlardı hep sanki gözlerini biryerlerden kaçırır gibi bakıyorlardı. Sonra bir gün dedimki kendi kendime , eğer bir şeyi istiyorsan onsuz da yaşayabileceğini göstermelisin. Evet evet tam böyle olmasa da böyle bişey dedim kendime. Bu şu demek ; Eğer hayatında vazgeçilmez herkes tarafından bu herkeste var sende de olmalı baskısı varsa onu boşvermeye karar verdim. Ama bu ona kapalı olduğum anlamına gelmez sadece görmezden geliyorum. Örneğin sizin gibi mutsuzken kız arkadaşım olmadığına çok üzülüyordum. Bunu burada söylemek normal değil görünebilir ama sanırım arkadaşlarım, tanıdıklarım ve diğer kızlar olsun bunu anlıyorlardı.Gerçi sonuncuların anladığını pek sanmıyorum.Çünkü içime düşen hüzün bazen o kadar çok oluyordu ki böcek gibi etrafta dolanıyordum. Neyseki dostlarım o günler geride kaldı . Çünkü artık aramıyorum, artık istediğim gibi dışarı çıkıp gezebilir istediğim gibi gerinebilir istediğim türlü işleri gönül rahatlığıyla yapabilirim. Çünkü beğenilmeye çalışmak gibi bir derdim tasam kalmadı. Sanırım inanmıyorsunuz ve içinizden bir soru geçiriyorsunuz , çok geçmez sende bize katılırsın tekrardan diyorsunuz. Hayır öyle olmayacak, bu gerçekleri kendime her gün söyleyeceğim artık olan dertlerime mutsuz olmak istiyorum olmayanlara değil. Böylece dostlar artık kavgayı bırakmış bir kişi olarak çok mutlu olabilirim. Kazanmak veya kaybetmeyi seçmek değil benim yaptığım sadece bırakmak. Ne olacaksa olacak fakat ben artık aramayacağım.

Sonra bir gün uyandım ve otobüsteki insaların aslında mutlu olduklarını gördüm. Ne kadar da meraklı insanlar her tarafa bakıyorlar. Herşeyi öğrenmek ve bu öğrendikleriyle mutlu olmak istiyorlar...