Rubailerin gölgesi


başkadır rubai, sırlı inciler saçar
bin sayfalık hakikati, dörtlükle satar
üstadımdır hayyam, derim demesine de
gemim bu yolda, ona varamadan batar

yalnız nefes alıp vermekle, hayatta kalınmaz
şerefi olmadan, hiçbir varın değeri olmaz
ruhsuzsan, fani dünyada ne ehemmiyetin var
her canlı ölür, fakat herkes gerçekten yaşamaz!

gün gelecek, atamayacak bedenimde can
kalmayacak belki de, bir kişi bile anan
gölgenin gölgesi de, yitip gidecek sonra
olmayacak zira, onun gölgesinden başka

Hatırlayamayız, bir çırpıda bitti ilk yirmi
ömrün de üçte biri zaten, uykuda geçmez mi?
hala hırslanıyoruz, bu çöldeki gölgeliğe
kalan yirmiye, sonsuzluğu satmaya değer mi?

âdemoğlu bu, kandırsa da cümle âlemi
kendini bir lahza olsun, kandırabilir mi?
iltifata boğmayın n’olur, beni boşuna
ustanın beğenmediğini, el beğenir mi?

hep arzun huzur vermez, yalandır
olumsuzda da mutluluk vardır
bin yalan seni seviyorum dan
bir gerçek sevmiyorum evladır!

duracakmış diye bekleme, durmaz
zaman bu, gözünün yaşına bakmaz
varsa gizlinde,bir “seni seviyorum”
söyle lakin, ölümün yaşı olmaz

Talha Bora Öge